İnsanlık...

İnsanlık olarak ölümlüyüz en çok da ölümü biz unutuyoruz hatta hatırlamak bile istemiyoruz bazen  ibrette almıyoruz gün bügün deyip gafletimize bir gaflet daha ekliyoruz kendimiz ile hiç yüzleşmiyoruz belki de kalbimiz ve vicdanımızın sesini artık duymaz hale geldik ve manevi okadar kötü hastalıklarımız varki yüzümüzü kaçırıyor ve görmek bile istemiyoruz kendimizi çok iyi biliyoruz aslında çünki dünya adamı olduk kendimize çeki düzen vermek şurda dursun o kadar günah nehrinde akıp gidiyoruz ki  hemde baka baka yazık herşeyin artık açıkca ortada olduğu bir devirde biz kendimize hesap veremez iken  Allah’a nasıl hangi yüz ile gidicez ve hesap vercez..kendimiz ile yüzleşmek gerekmiyormu?ne zaman ebedi evimiz olan ahiret hayatını ciddiye alıcaz ah ah! unuttuk hatrımıza bile gelmez oldu büyüklerimizin nasihatlerini unuttuk kalbimiz kabetullahdır efendimizin kırdıgı ve temizlediği o putlar tekrar doldu kalbimize bu manevi putlardan kötü huylardan ahlaksızlıklar dan temizlenmeliyiz artık biraz içimize dönmeliyiz…Makam ile mevki ile para ile adam felan olunmaz ADEM olmak lazımdır!adem aslın da Allahın rızasında esmasında yok olmak kaybolmak demektir... bırakın kuru kalabalıkları gösterişleri insanlar için yaşamayı adetleri bilinçli insana kimse bişeyleri yutturamaz rıza yı ilahiyi önde tut hakkın hatrını cümlenin harından evla tut kul allaha hesap verir kula degil!!!