Köy Enstitüleri

Köy Enstitüleri'nin Kuruluşunun 83. yıl dönümüydü dün(17 Nisan 1940) Bey çocuğu bey, ırgat çocuğu ırgat olmasın diye verilen mücadeledir Köy Enstitüleri. Köy Enstitüsülerinde amaç sadece öğretmek değil aynı zaman da eğitmekti. Ezberleterek değil uygulatarak öğretilirmiş her şey.(Matematik bile)
Ne güzel, ne kadar hayatın içinden dersler varmış karnelerde.(Askerlik, tarım, kooperatifçilik vs.)
Ve hepsi mutlaka bir meslek sahibi olarak mezun olurlarmış okullardan(marangozluk, dülgerlik vs.)
Evet onlar köy çocuklarıydı. Kurumuş çalılar gibiydiler bozkırda. Kavrulmuş ekinler gibiydiler. Geldiler yalın ayakları ve yırtık mintanlarıyla geldiler Gönen’e, Aksu’ya, Kepirtepe’ye. Ezilmiş, sömürülmüş, horlanmış ve unutulmuştular bin yıldır. Ferhat oldular yardılar İdris Dağını ve gürül gürül akıttılar suyunu Hasanoğlan’a. Köroğlu oldular kafa tuttular Bolu Beylerine. Yıktılar saltanatını ağaların. Tolstoy’u Balzac’ı okudular koyun güderken. Mozart’ı, Bethoven’i çaldılar dağ başlarında. Moliere’i, Sophokles’i oynadılar. Horon teptiler Beşikdüzü’nde kol kola. Halay çektiler Yıldızeli’nde türkülerle. Diz vurdular Ortaklar’da efece. Siz her gece mehtaba çıkarken Heybeli’de onlar, duvar ördüler, çatı çattılar. Yıldızlara bakarak yaz geceleri harman yerlerinde yattılar. Kazma salladılar yorulmadan, kerpiç döktüler kerpiç. Sızlanmadılar hiç, yakıştı nasırlı ellerine kitap ve çekiç.
Köy Enstitüleri, “KUL" olmaktan “YURTTAŞ" olmaya geçişin adıydı. Köy Enstitüleri, yaşamdan ve üretimden kopuk eğitim sisteminden, yurttaşı yaşamla tanıştıran ve eğitim-üretim ilişkisini kuran sistemin adıydı. Köy Enstitüleri, yüz yıllardır yoksulluk ve açlığın pençesinde kıvranan Anadolu çocuklarını temel bir insan hakkı olan eğitime kavuşturmanın adıydı aynı zamanda.
Bugün, ders araç gerecinden temizliğine, güvenliğinden sporuna kadar her şeyin parayla döndüğü ve milyonlarca yoksul çocuğumuzun tam anlamıyla ulaşamadığı eğitim sistemimiz ile yoksul köy çocuğunu köyünden alıp velisine beş kuruş yük getirmeden eğiten ve toplum hizmetine sunan Köy Enstitüleri karşılaştırılınca günümüz sosyal ve siyasal gerçekliğini daha iyi kavrayabiliriz.
Yüzyıllardır horlanmış köy çocuklarından yazarlar, şairler, müzisyenler, bilim adamları çıkmaya başlamıştı.

ANADOLU UYANIYORDU.

Köy Enstitüleri’nden yetişenlerin yaktıkları çoban ateşleri Anadolu’yu aydınlatmaya başlamıştı.
Böyle başlamıştı yurt harmanında imece. Anadolu uyandıkça,

KARANLIKTAN, CEHALETTEN beslenenler, yüzyıllardır Anadolu insanını sömürenler, bu uyanışın kendi saltanatlarını yok edeceğini anlayınca Köy Enstitüleri’ni karalama ve itibarsızlaştırma girişimlerine başlandı. Ve hainler karanlık inlerinden çıktılar bir gece sinsice ve vurdular sırtlarından haince. Yıktılar umudunu Türkiyemin sessizce. Aydınlık bir Türkiye gelir aklıma, kalkınmış bir Türkiye gelir Köy Enstitüleri denilince.